Terapia pedagogiczna

Terapia pedagogiczna

 

TERAPIA PEDAGOGICZNA – CZYM JEST?

To forma wsparcia dzieci z trudnościami w nauce (szczególnie w czytaniu, pisaniu, liczeniu), w której stosuje się różne specjalistyczne, dobrane indywidualnie do dziecka  oddziaływania, by wpływać na przyczyny i przejawy problemów w uczeniu się, zapobiegać poważniejszym niepowodzeniom szkolnym oraz negatywnym skutkom tych niepowodzeń.

Terapia pedagogiczna może być prowadzona indywidualnie lub w małych grupach – jako tzw. zajęcia korekcyjno-kompensacyjne. Zajęcia prowadzi specjalista posiadający odpowiednie do tego typu terapii kwalifikacje.

 

 

NA CZYM POLEGA PRACA TERAPEUTYCZNA Z DZIECKIEM?         

Nauczyciel – specjalista terapii pedagogicznej podczas zajęć z dzieckiem stosuje następujące oddziaływania:

  • Ćwiczenia korekcyjne i kompensacyjne – są to ćwiczenia funkcji poznawczych, które  decydują o przebiegu podstawowych umiejętności szkolnych dziecka (przede wszystkim czytania i pisania). Należą do nich przede wszystkim 3 grupy funkcji: funkcje słuchowo-językowe, wzrokowo-przestrzenne oraz kinestetyczno-ruchowe (szczególnie sprawność manualna i grafomotoryczna). Ważna jest też ich prawidłowa współpraca, czyli integracja percepcyjno-motoryczna. Ćwiczenia korekcyjne – stosuje się wobec tych funkcji, które u dziecka są słabsze, zaburzone, rozwijają się mniej harmonijnie – by doszło do poprawy. Kompensacyjne natomiast są skierowane na funkcje prawidłowo lub lepiej działające – gdyż  ich wzmacnianie umożliwi powstanie tzw. „mechanizmów kompensacyjnych”, które dziecko wykorzysta podczas codziennego uczenia się, budując indywidualny styl uczenia się.
  • Ćwiczenia w czytaniu, pisaniu (liczeniu – jeśli problemem jest matematyka) – poprzez odpowiednio, indywidualnie dobraną metodykę postępowania, mają doprowadzić do poprawy tych umiejętności u dziecka.
  • Ćwiczenia relaksacyjne – służą odprężeniu, po trudnej dla dziecka po pracy, nad stymulacją funkcji oraz po ćwiczeniach w czytaniu, pisaniu itp.

Ponadto specjalista poprzez nawiązanie z dzieckiem właściwej relacji terapeutycznej, wspiera je w budowaniu poczucia własnej wartości, wiary w możliwość poradzenia sobie z problemami szkolnymi, motywuje do pracy, pomaga w odnalezieniu swoich mocnych stron.

 

 

DLA KOGO WSKAZANA JEST TERAPIA PEDAGOGICZNA?

  • Dzieci z grupy „ryzyka dysleksji” (im młodsze dziecko zostanie objęte terapią – tym lepsze efekty);
  • Dzieci ze specyficznymi trudnościami w czytaniu i pisaniu, czyli: dysleksją, dysortografią, dysgrafią;
  • Dzieci z podejrzeniem specyficznych trudności w uczeniu się matematyki (dyskalkulii) – wówczas praca ukierunkowana jest na budowanie kompetencji matematycznych, szczególnie rozumowania operacyjnego (dotyczy to również szczególnie dzieci młodszych);
  • Dzieci z objawami nadpobudliwości psychoruchowej i zaburzeniami koncentracji uwagi – w związku z doświadczanymi przez nie problemami w nauce;
  • Inne dzieci, które mimo normy intelektualnej, mają nasilone trudności w uczeniu się, problem z efektywnym nabyciem podstawowych umiejętności czytania, pisania – jeśli ta forma pomocy zostanie uznana za korzystną dla nich.

 

WAŻNE:

  • Warunkiem efektywności terapii pedagogicznej jest ścisła współpraca rodziców z terapeutą pedagogicznym i kontynuowanie ćwiczeń zlecanych przez niego do domu.
  • Dziecko powinno systematycznie realizować tę dodatkową pracę, która wspomoże budowane podczas terapii kompetencje.
  • Najlepsze efekty daje terapia pedagogiczna realizowana z dziećmi młodszymi (przedszkole, edukacja wczesnoszkolna), ale także uczniów starszych warto objąć tą specjalistyczną formą pomocy, by trudności w uczeniu się nie przerodziły się w jawne niepowodzenia edukacyjne.
  • Terapia pedagogiczna, która pomaga uczniowi w lepszym radzeniu sobie z nauką, może być również formą profilaktyki tzw. zaburzeń wtórnych, wynikających z niepowodzeń szkolnych (np. zaburzeń emocjonalno-motywacyjnych, zaburzeń lękowych).